Na twee weken vakantie, mag ik vandaag weer aan de bak. De afgelopen maanden hebben me veel prikkels gegeven voor zaken om iets mee te gaan doen, en ook meer dan genoeg om me oprecht zorgen over te maken:
Er zijn al die fascinerende ontwikkelingen in de wereld van de cryptocurrencies (denk: “Blockchain”) waar we én wonderbaarlijke technologische ontwikkelingen in gang zien, en tegelijkertijd alle typische eigenaardigheden van mensen en hun drijfveren publiekelijk in werking zien. Is deze technologie echt zo bijzonder? En wat gaan we er dan mee doen? En wie moet je geloven wanneer je er meer van probeert te weten te komen?
In de (wereld)politiek zien we heel veel rumoer. De aanstaande preseidentsverkiezingen in de VS lijken gekopieerd te zijn uit films die we twintig jaar geleden nog als science fiction beschouwden; In Turkije lijkt een soort herhaling van het Duitsland in de jaren 30 van de vorige eeuw afgedraaid te worden; onder onze ogen worden (onder andere in Griekenland) alle fraaie menselijke normen en waarden de nek om gedraaid door instellingen die namens ons voor een Europese eenheid zouden moeten zorgen. Wereldwijd lijkt de ontevredenheid met het beleid en het gedrag van de mensen die wij verkozen als onze politieke vertegenwoordigers te groeien, en ik geloof dat ik dat wel begrijp.
En persoonlijk mag ik ook aan de bak. Nog steeds doe ik teveel, kies ik te weinig, en zet ik mijn talenten in op een manier die niet voldoende effectief is. Zoals na iedere zomervakantie, heb ik er weer helemaal zin in om mijn focus nu weer scherper te zetten en mijn aandacht en energie goed te richten.
Je zou er bijna bang van worden, al die dingen bij elkaar. En toch, van zorgen maken wordt niemand wijzer. En het is allemaal toch zo bijzonder dat we hier zijn:
Het inzicht van deze vakantie was dat ik mogelijk best verstand heb van bepaalde onderwerpen, en dat ik ook wel een paar dingen kan noemen waar ik (heel) goed in ben, maar dat die zaken bij elkaar nog niet voldoende richting geven om te weten wat ik het beste kan gaan doen. Bovendien realiseerde ik me weer eens dat er nog zoveel is dat ik niet weet…
Daarom mijn voornemen om die focus te vinden door te proberen een handjevol vragen te formuleren, waar ik onderzoek voor ga doen. Niet om het definitieve antwoord te vinden, maar om wijzer te worden. En om onderweg mensen te treffen waarmee ik een tijdje op kan lopen, of die een tijdje met mij mee op willen lopen.
