De stappen naar een statische, Indieweb website

Eindelijk, eindelijk, zit ik dan weer eens achter de laptop om mijn voorgenomen overstap naar een statische website voor dit blog door te zetten. Maar het valt me vies tegen. Zo mooi als mijn voorgenomen gebruik van de statische site generator Hugo is, zo moeilijk is het om de huidige versie van de site daarheen te converteren.

Zal ongetwijfeld aan mij liggen. Maar ik krijg het niet voor elkaar.

Het alternatief is: de huidige site converteren naar platte HTML en als archief online zetten. Dat geeft me de ruimte om een nieuwe site vanuit Hugo te creëren, zonder ballast.

Wordt vervolgd…

van WordPress naar Hugo, Jekyll, Pelican? Niet zo snel

First things first

  • Backups van files – Check
  • backups van database – Check
  • export van content – Check

conversies testen naar Jekyll, Hugo en Pelican

allereerst maar eens Homebrew installeren, want ja: dit gaat allemaal via de command line.

Hugo

de snelle start leest aantrekkelijk en veelbelovend. Via een plugin gaat het exporteren naar een Hugo site ook vlot.
Bij het genereren van de Hugo site stokt het proces telkens bij de eerste error. Vervolgens wordt er geen site getoond…

(Later ontdekt ik dat het wellicht via een omweg makkelijker zou kunnen: Optie: WordPress->Jekyll->Hugo:)

Pelican

De snelle start is ook hier goed leesbaar. Om Pelican te kunnen installeren, dien ik eerst python pip te installeren. De Quickstart legt niet uit hoe je dat doet, dus ik sla het nu voor het gemak gewoon over.

Jekyll

Jekyll heeft ook een heldere handleiding. Via een plugin exporteer ik succesvol naar een Jekyll site. En zowaar: bij het genereren van de statische site krijg ik wel errors, maar het proces stokt niet. Er is een statische versie van deze site!

Die errors, die zitten in YAML. Wat is YAML?

Wat het is vind ik hier: Wat is YAML? Waarom YAML bestaat, waarom het hier gebruikt wordt, en hoe ik de errors oplos… al die dingen worden me hier echter niet duidelijk. Maarja, ik ben ook geen developer.

Ik kies een nieuw moment om verder te gaan. Voor nu: mission partly accomplished.

Internet-toegang als nutsvoorziening? Volgens mij kan het (bijna)

De commotie rond het aangekondigde verdwijnen van het merk XS4ALL is best groot.

Kennelijk is er een gevoelige snaar geraakt. Niet iedereen neemt er genoegen mee om via een van steeds minder grote merken online te kunnen.

Persoonlijke snaar

Ook bij mij jeukt het nu. Ik koos met opzet voor XS4ALL, omdat ik toegang wilde tot het internet via een partij die me persoonlijk behandelde, en beter voor me leek te zorgen dan al die andere grote merken. Maar er is meer.

Toegang tot het internet zou voor iedereen gelijk beschikbaar moeten zijn. Stel je eens voor dat je in deze tijd niet meer online zou kunnen, dat zou een behoorlijke impact op je leven hebben, en niet ten goede.

Toegang tot het internet zou ook zodanig moeten zijn, dat je vertrouwen kunt hebben in de veiligheid. Privacy is een groot ding. En hoewel XS4ALL daarin niet meer zo ver gaat als in het begin, was wat mij betreft hun woord en werk op dat gebied geloofwaardiger dan dat van hun grote concurrenten. Check deze post van Karin Spaink.

#Commonize

En dan is er nog iets: mijn interesse in Bitcoin en Blockchain heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld naar de mogelijkheden om (nieuwe) digitale infrastructuren op te zetten, die zich niet laten schaken door commerciële partijen, zoals Google (Alphabet) en Facebook onder andere met het internet aan het doen zijn. De aanstaande Odyssey Hackathon voor Blockchain en AI heeft dat thema ook enthousiast omarmd.

Zou toegang tot het internet niet bij uitstek geschikt zijn om als een Commons op te zetten? Zeg maar, zoals een ouderwetse Nuts-voorziening, maar dan echt in de handen van iedereen en dus niemand in zijn eentje?

Ik ben zeker niet de enige die dat denkt:

https://twitter.com/jwwesselink/status/1089911194553585664

Haalbaar?

Ik heb twee redenen om te denken dat het haalbaar is (eigenlijk zelfs drie):

  1. Volgens deze bierviltjesberekening is het commercieel goed te doen om een nieuwe Internet Access Provider te starten (onder het voorbehoud dat je je diensten allereerst alleen via glasvezel aanbiedt, anders wordt het toch snel erg duur)
  2. Een aanbeveling uit de bierviljtesberekening is om een dergelijke nieuwe IAP te starten middels crowdfunding. Zoals we ondertussen op allerlei manieren (De Correspondent, bijvoorbeeld) gedemonstreerd hebben gekregen, is crowdfunding een geweldige manier om te marketen, klantenbinding op te bouwen, en te checken wat die klanten precies van je willen hebben. Dus: om de juiste klanten te verzamelen en te geven wat ze willen.
  3. Internet Toegang is moeilijk decentraal te realiseren. Het is superhandig om het door een bedrijf te laten faciliteren. Maar dat bedrijf moet dan niet op een gegeven moment uitverkoop doen, zoals XS4ALL deed in 1998. Bedrijven als Voys laten zien dat transparantie en openheid uitstekend combineren met zakelijk succesvol zijn EN heel tevreden klanten hebben.

Zo’n manier van het bedrijf starten en organiseren zou in ieder geval een goede stap zijn in de richting van een Commonized Internet Access Provider.

Volgens mij zou het moeten kunnen.